Profetieën van de komst van de Heer

Door New Christian Bible Study Staff (machine vertaald in Nederlands)
     
Mary, By Henry Ossawa Tanner - http://www.classicartrepro.com/artistsb.iml?artist=427, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4864395

De Messias. De Verlosser. Honderden - misschien wel duizenden - jaren hebben de mensen gewacht op de geboorte van de Heer. Waarom? Omdat het Oude Testament vele profetieën heeft over deze gebeurtenis.

Het begint in Genesis 3:15, waar de Heer de slang in de Hof van Eden vermaant:

En Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad; het zal uw kop vermorzelen, en gij zult zijn hiel vermorzelen. Genesis 3:15.

Er is de bekende van Numeri 24:15-24, toen Balaam Israël zegende:

Hij, die de woorden Gods hoorde, en de kennis van de Allerhoogste kende, die het visioen van de Almachtige zag, viel in trance, maar had zijn ogen open: "Ik zal hem zien, maar niet nu. Ik zal hem aanschouwen, maar niet nabij. Er zal een Ster komen uit Jakob, en een Scepter zal opgaan uit Israël, en zal de hoeken van Moab slaan, en al de kinderen van Seth vernietigen."

In Micha 5:2, is er deze, waarin Bethlehem wordt aangewezen als de plaats waar de Heer vandaan zal komen:

Maar gij, Bethlehem Efrata, al zijt gij klein onder de duizenden van Juda, toch zal uit u Mij voortkomen die heerser zal zijn over Israël; wiens uitgang van oudsher is, van eeuwigheid af.

In Maleachi 3:1-4, is er een profetie die zowel Johannes de Doper als de Heer omvat:

1 Zie, ik zal mijn bode zenden, en hij zal de weg voor mijn aangezicht bereiden; en de Here, die gij zoekt, zal plotseling in deze tempel komen, ja, de bode des verbonds, in wie gij verlustigd zijt; zie, hij zal komen, zegt de HERE der heerscharen.

2 Maar wie zal de dag Zijner komst kunnen verdragen? En wie zal staande blijven, wanneer Hij verschijnt? Want Hij is als een raffineervuur, en als volderszeep:

3 En Hij zal zitten als een smelter en een zuiveraar van zilver; en Hij zal de zonen van Levi zuiveren, en hen louteren als goud en zilver, opdat zij den HEERE een offerande brengen in gerechtigheid.

4 Dan zal de offerande van Juda en Jeruzalem den HEERE aangenaam zijn, als in de dagen vanouds, en als in vroegere jaren.

In Jesaja staat een andere profetie over Johannes de Doper, en de Heer:

"Een stem roept -- in een woestijn -- Bereidt de weg van Jehovah, maakt recht in een woestijn een weg tot onze God." Jesaja 40:3.

Dan, in Jesaja 9:6-7, hebben we misschien wel de bekendste van allemaal:

6 Want ons is een kind geboren, ons is een zoon gegeven; en de regering zal op zijn schouder rusten; en zijn naam zal genoemd worden Wonderbaar, Raadsman, de machtige God, de eeuwige Vader, de Vredevorst.

7 Aan de vermeerdering van zijn regering en van zijn vrede zal geen einde zijn, op den troon Davids en op zijn koninkrijk, om het te ordenen, en om het te vestigen met recht en met gerechtigheid, van nu aan, tot in eeuwigheid. De ijver van de HEERE der heerscharen zal dit volbrengen.

Er zijn nog vele andere profetieën naast deze. Maar Maleachi was de laatste van de Joodse profeten, en misschien wel 500 jaar na zijn dood zwijgen de verslagen.

Driehonderd jaar voor de tijd van Jezus Christus, trokken de legers van Alexander de Grote door Israël, en het werd een deel van Alexander's rijk. Na zijn dood verdeelden drie van zijn generaals het rijk onder elkaar, en Israël werd een grensgebied tussen het Seleucidische en het Ptolemeïsche rijk. De Griekse cultuur volgde en dreigde de Joodse cultuur, die na de terugkeer uit Babylon enigszins hersteld was, te overspoelen. Er was een korte onafhankelijkheid onder de Makkabeeën, maar toen kwamen de Romeinen.

Op de een of andere manier was er nog steeds een restant van goede mensen die wachtten op de Messias, en - toen de tijd daar was - waren zij ontvankelijk. Maria was dat. Jozef was dat. De herders waren dat. De wijze mannen waren dat. Zacharias en Elizabeth waren dat. In de tempel waren Simeon en Anna er. Er waren er dus een paar, die de profetieën kenden, en het geloof niet verloren hadden dat ze ooit zouden worden vervuld.