![Rembrandt [Public domain], via Wikimedia Commons](/bundles/ncbsw/media/584px-Rembrandt_Harmensz._van_Rijn_079.webp "Moses with the Tablets of the Law")
Sacra Scriptura tam calcar quam longam inclinationem ad monotheismum perducens.
Mono-tia inest in fabulis veterrimis. In principio creavit Deus mundum et terram et Adam et Evam. Deus monet Noe ut arcam aedificet et foedus cum eo post diluvium magnum faciat. Deus populos dispergit, qui turrim Babel aedificare conantur.
In Genesis 11:14, audimus nativitatem Heber, a quo Hebraei nominantur, et post sex generationes Abram. Genesis 11:26. Hoc tempore cultus religiosus in Medio Oriente factus est polytheisticus et idololatricus. Vide, exempli gratia, Joshua 24:2, 14, 15 et Genesis 31:53, nec non explicatio Arcana Coelestia 1356. 1
Abram in fabula cardo character est. Incipit idololator et polytheista, sed habet potentiam mutare, ut monotheista fiat. Jehovah Deus hanc potentiam videt et Abramum et posteros suos ad illam ducit. Praesent gradatim.
Abram vixit abhinc quattuor milia annorum, probabiliter circa 1900 aCn. Deus in fabulis Genesis narrat eum relinquere Ur in Chaldaea (iam Iraquia australi), ubi natus est, et ire in terram quam Deus monstrabit ei. Obedit Abram, et in longa vita quae sequitur, moratur in Padan Aram (Syria), dein in Canaan, dein in Aegypto, ac demum in Canaanem. Quia Abram facit ut Deus iubet, mutatum est nomen eius ad Abraham, et nomen Sarai uxoris eius mutatur ad Saram. Tandem multos filios habet Abraham. Huius primogenitus Ismael ex Agar fit pater gentium Arabum. Alter filius Isaac ex Sara fit Israelitarum et Idumaeorum pater. Hic pater fundatorum populorum est trium magnarum religionum monotheistarum durabilium: Iudaismus, Christianismus et Islam.
Unum signum monotheismi explicandi occurrit in historia Iacob/Rachel. Abrahae nepos Iacob et Rachel uxor eius post multos annos ibi relinquentes domum patris sui. Rachel imagines familiarum de domo Labanis surripit .Genesis 31:19). Sed tunc, in Genesis 35:2-3, non multo post invenimus Iacob narrantem familiam suam;
auferte deos alienos qui in medio vestri sunt et mundate vos ac mutate vestimenta vestra surgamus et ascendamus in Bethel et faciam ibi altare Deo qui exaudivit me in die tribulatio mea, et erat mecum in via qua ambulabam ».
Post aliquas generationes, ulterius per processum est. Moyses decalogi praecepta in monte Sinai data est, et ipsum primum mandatum hoc est;
Locutusque est Dominus cunctos sermones hos : Ego sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti, de domo servitutis. Non habebis deos alienos coram me. sculptile, et omnis similitudo rei quae est in caelo sursum, sive in terra deorsum, sive in aqua sub terra. (Exodus 20:1-4)
Hic progressus a polytheismo ad monotheismum magni momenti est. Nova doctrina Christiana docet antiquissimos homines fidem habere monotheisticam, sed tempore procedente, et magis « civiliter » facti sunt, prima castitas corrupta est et in polytheismum lapsi sunt. Sacrae celebrationes aspectus Dei, e.g. Dei potentia, seu Dei amor, in pantheum quendam gradatim mutaret. 2
Deus Foedus suum fecit cum Abraham ut initium huius tenoris converteret, et - cum multis falsis inceptis et aberrationibus - fecit. Monotheismus est hodie credendi forma frequentissima. Veritas facit mundum spatium in quo Dominus Deus in vita nostra operari potest. In Vera Christiana Religio 9, invenimus hoc dictum:
"Consequenter de influxu Divino in animas hominum, de quo mox supra, apud unumquemvis hominem dictamen internum est quod Deus sit et quod unus sit."
Si mentem nostram ad hunc influxum aperimus, eum recipere possumus, ac melius conscii fieri Dei praecipui. Cum Iacob populum suum hortatur ut “surgere et ascendat in Bethel”, hic loquitur. In Hebraeo 'Bethel' interpretatur domus Dei — ad eam ascendere possumus.
V:
1. Arcana Coelestia 1992 Prorsus dicit (in summo ordine 3.) Abramum fuisse idololatrum.
2. Vide Arcana Coelestia 4162: ...illi qui ab Antiqua Ecclesia fuerunt per varia nomina Divinum, hoc est, Dominus; simplices autem tot imagines repraesentativas illius Divini sibi fecerunt; et cum cultus Divinus in idololatriam verti inciperet, tot sibi deos effingebant. [In ordine 2 et 3].
