നന്മയുടെയും സത്യത്തിന്റെയും ദാമ്പത്യം നമ്മുടെ നന്മയ്‌ക്കായുള്ള ആഗ്രഹവും എങ്ങനെ നല്ലതായിരിക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണയും തമ്മിലുള്ള ഐക്യമായി കണക്കാക്കാം. ഈ ബന്ധം സ്ഥിരമല്ല, ചലനാത്മകമാണ്; നല്ലത് നമ്മെ സത്യാന്വേഷണത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു, സത്യങ്ങൾ നമ്മുടെ അവസ്ഥയിലെ മാറ്റങ്ങളിൽ നിന്ന് സ്വതന്ത്രമായി നിലകൊള്ളുന്നു, അതിലൂടെ നമുക്ക് അവയ്‌ക്കെതിരെ സ്വയം അളക്കാനും നമ്മുടെ സ്വന്തം ജീവിതത്തിൽ അവ നല്ല രീതിയിൽ പ്രയോഗിക്കാൻ തീരുമാനിക്കാനും കഴിയും. ഈ പ്രക്രിയയാണ് മനുഷ്യന്റെ പുനരുജ്ജീവനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം.
കുട്ടിക്കാലം മുതൽ, നാമെല്ലാവരും നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളും മനസ്സും തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്, താരതമ്യേന സ്വാർത്ഥതയോടെ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾക്കും ശരിയാണെന്ന് നമുക്കറിയാവുന്ന കൂടുതൽ ശ്രേഷ്ഠമായ കാര്യങ്ങൾക്കും ഇടയിലാണ്. ശരിയെന്നു നമുക്കറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ നാം എത്രയധികം ചെയ്യുന്നുവോ അത്രയധികം കർത്താവിന് നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളെ പതുക്കെ മാറ്റാൻ തുടങ്ങും, സ്വാർത്ഥത കുറച്ചുകൂടി നീക്കി യഥാർത്ഥ സ്നേഹം കടന്നുവരും. ഇതൊരു ആജീവനാന്ത പ്രക്രിയയാണ്, എന്നാൽ ആത്യന്തികമായി നമുക്ക് ശരിയായത് ചെയ്യാൻ ഇഷ്ടമുള്ള ഒരു അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചേരാനാകും, കൂടാതെ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളും മനസ്സും "വിവാഹിതരാകാൻ" കഴിയും, അതുവഴി അവർക്ക് ഒന്നിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയും.
സൃഷ്ടിയിലുള്ളതെല്ലാം ഈ വിവാഹത്തിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്. മനുഷ്യ സമൂഹത്തിൽ, അത് പല തരത്തിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിയും. ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും ഉള്ളിൽ അത് വ്യക്തിഗതമായി നിലനിൽക്കും. സ്ത്രീകൾക്ക് നന്മയ്ക്കുള്ള ആഗ്രഹവും പുരുഷന്മാർക്ക് സത്യത്തെ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള വരവും ഉള്ളതിനാൽ അത് ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാർക്കിടയിൽ നിലനിൽക്കും. ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾക്ക് ഇത് ഒരു പള്ളിയായി കെട്ടിച്ചമയ്ക്കാം. മണവാളൻ എന്ന നിലയിൽ കർത്താവിനും വധുവായി സഭയ്ക്കും ഇടയിൽ അത് നിലനിൽക്കുന്നു.
വിവാഹം, വിവാഹം, വിവാഹങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ച് ബൈബിൾ സംസാരിക്കുമ്പോൾ, അത് നന്മയുടെയും സത്യത്തിന്റെയും ആത്മീയ വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചും ആഴത്തിലുള്ള തലത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നു.
(റഫറൻസുകൾ: സ്വർഗ്ഗീയ രഹസ്യങ്ങൾ2466; വൈവാഹീക സ്നേഹം44 [6])
