The Bible

 

Johannes 20:19-29 : Doubting Thomas

Study

19 Als het dan avond was, op denzelven eersten dag der week, en als de deuren gesloten waren, waar de discipelen vergaderd waren om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het midden, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden!

20 En dit gezegd hebbende, toonde Hij hun Zijn handen en Zijn zijde. De discipelen dan werden verblijd, als zij den Heere zagen.

21 Jezus dan zeide wederom tot hen: Vrede zij ulieden, gelijkerwijs Mij de Vader gezonden heeft, zende Ik ook ulieden.

22 En als Hij dit gezegd had, blies Hij op hen, en zeide tot hen: Ontvangt den Heiligen Geest.

23 Zo gij iemands zonden vergeeft, dien worden zij vergeven; zo gij iemands zonden houdt, dien zijn zij gehouden.

24 En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met hen niet, toen Jezus daar kwam.

25 De andere discipelen dan zeiden tot hem: Wij hebben den Heere gezien. Doch hij zeide tot hen: Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven.

26 En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden!

27 Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand, en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig.

28 En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God!

29 Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.

Commentary

 

Communion - Loving Each Other

By Junchol Lee


To continue browsing while you listen, play the audio in a new window.

On this Sunday, we sit together at tables for communion, worship, and a potluck meal.

(References: The Last Judgment (Posthumous) 159)

From Swedenborg's Works

 

Last Judgment (Posthumous) #157

Study this Passage

  
/ 372  
  

157. [157.] 24. Afterward I saw removed from the rest those who led a life of piety only, in a state of idleness, who spent their time continually engaged in prayers and placed no value in truths, knowing only that salvation comes of mercy and that sins are forgiven, not knowing at all what sin is, who despised others in comparison with themselves and also condemned them for their worldly concerns, and who for the most part set merit in prayers. Angels complained about these, too, especially because they induced in them a state of depression. These people dwelled to the side of them, and therefore they were driven off into their own places, where they retain their worship but are forced to work. They were carried off into a northern plain, because they were in a state of ignorance regarding the means that lead to heaven.

  
/ 372  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.